یکشنبه ۱ اسفند ۱۳۸۹ و ۲و فوریه ۲۰۱۱
در مورد ۶ موضوع صحبت خواهیم کرد:
موضوع اول اینکه صدای الله اکبر و مرگ بر دیکتاتور بر بام‌ها در تهران و شهرستان ها پشت دیکتاتور را لرزاند. در پونک، نیاوران، اکباتان، تهران پارس، سعادت آباد، آپادانا، شهرک غرب، شمال تهران، شرق ، غرب و در بسیاری شهرستان‌های دیگر نشان از همبستگی و آمادگی برای حرکت امروز دارد. وزیر کشور آقای ژنرال مصطفی نجّار شروع به تهدید مردم کرده است و ظاهرا ایشان از سرنوشت وزیر کشور مصر درس نگرفته اند. صحبت از این کرده اند که میخواهند ۱۰۰ هزار نیرو در خیابان بیاورند و کاری مثل ۲۲ بهمن سال گذشته انجام دهند بلکه بتوانند مردم را بترسانند و رب و وحشت ایجاد کنند. به همین دلیل یکبار دیگر بحث‌های روز گذشته را مرور می‌کنم:
نکته ی اول مسیر تظاهرات و شعار‌ها است. در تهران خیابان ولی عصر از میدان راه آهن تا تجریش و خیابان انقلاب و آزادی از میدان امام حسین تا آزادی و بخصوص میدان ونک و چهار راه ولی عصر به عنوان مسیرها و تجمعات در نظر گرفته شده است. اما این به این معنا نیست که مردم در این مسیرها انباشته شده و زمین گیر شوند بلکه بر عکس باید نیروهای آنها مجبورشوند این مسیرها را محافظت کنند و آنجا زمین گیر شوند، اما تمام شهر در اختیار مردم است. به هیچ وجه نباید اشتباهی را که مردم در بحرین و یا سال گذشته که نیروی مردم پشت آزادی زمین گیر شد را تکرار کرد.این تحرک، رمز موفقیت ماست. وقتی که امکان به خطر افتادن باشد،اصل بر درگیر شدن نیست. محور شعار‌ها هم رفتن دیکتاتور و تسلیم شدنش به خواست مردم است.
نکته ی دوم تظاهرات پراکنده همراه با حفظ اصول ایمنی است. من بعد از دیدن فیلم‌ها متوجه شدم که بعضی از مردم باز هم بی احتیاطی کردند و ماسکشان را نزده اند. خواهش من این است که اصول ایمنی را رعایت کنید تا کمترین هزینه را در بر داشته باشد. ممکن است حکومت بخواهد تعداد زیادی راستگیر. کند. بنابراین عدم دستگیری، جنگ و گریز، فرار کردن و جلو و عقب رفتن به همراه پوشاندن صورت از اصولی است که باید رعایت شود.
نکته ی سوم اینکه این حرکت در سطح کشور انجام شود. صحبت از این است که در کردستان، شیراز، اصفهان، مشهد و برخی از مردم تبریز نیز تحرکاتی را شاهد خواهیم بود. کلید موفقیت مردم در آن است که به حکومت اجازه ندهد که فقط در تهران نیروی‌هایش را متمرکز کند.
نکته ی چهارم حرکت خودرو‌ها است. در تظاهرات ۲۵ بهمن به خوبی دیده شد که تجمع حرکت خودرو‌ها و بوق زدن آنها بچه‌های پیاده را محافظت می کند و همچنین رفت و آمد سرکوب گران را با دشواری روبرو می‌کند. در واقع نوعی تظاهرات در کنار تظاهرات پیاده‌ها است.
نکته ی پنجم الله اکبر گفتن و مرگ بر دیکتاتور گفتن ساعت۱۰امشب بر سر بام‌ها است. در واقع با این کار مهر محکمی بر کار کف خیابانمان می زنیم. مردم با این کار نشان خواهند داد که حکومت هر قدر هم لشکر کشی کرده باشد ، نترسیده اند و پاسخشان را با الله اکبر خواهند داد.
نکته ی ششم تهیه ی فیلم و عکس است. در هر کجا که مکان و موقعیت را مناسب دیدید، بایستید و فیلم و عکس تهیه کنید و مطمئنا ارزش این کار از تظاهرات کمتر نیست. در فیلم فراموش نکنید که روز را فراموش نکنید و تا جایی که برایتان امکان دارد تابلوی خیابانها و مکانی را که فیلم تهیه می‌کنید، نشان دهید . زمان و مکان ارزش فیلم را بالا می برد، ضمن اینکه زحمت و کار خبرنگاران را هم باید مردم خود به دوش بکشند. سرایت حرکت به تمام کشور و متوجه کردن دنیا در گرو فیلم و عکسی است که شما عزیزان تهیه می‌کنید.
نکته ی آخر هم مربوط به آمادگی برای مراحل بعدی است، چرا که تداوم کار ماست که حکومت را فلج کرده و او را با دشواری مواجه می‌کند. از همین حالا باید بدانیم که هفته ی آینده هم حرکت خواهیم داشت، همراه با تعطیل کردن ارگان‌هایی از مملکت و حرکت اعتراضی ما ادامه خواهد داشت تا اینکه بتوانیم رهبران جنبش را از اسارت سرکوبگران در آوریم و هم به خواست اصلی امان که پایین کشیدن دیکتاتور و برگزاری انتخابات آزاد است، برسیم.تقریبا در تمام دانشگاه‌های کشور از دانشگاه آزاد تا دولتی اطلاعیه‌های مختلف به زبان‌های مختلف و امضاهای مختلف داده اند و اعلام آمادگی برای پیوستن به حرکت کرده اند. حرکت احزاب در شهرستان ها، به خصوص در کردستان که اطلاعیه‌های متعددی برای برگزاری مراسم هفتم شهدای ۲۵ بهمن داده اند و نسبت به خانه نشین کردن رهبران جنبش اعتراض کرده اند.
گروه مادران داغدار پارک لاله نیز در نامه‌ای به خانواده‌های شهدای گرانقدر ۲۵ بهمن صحبت از این کردند که عاملین بازداشت‌ها و کشتار‌های جان باختگان جنبش بایستی محاکمه و مجازات شوند.
این را در نظر بگیرید که اصل بر این است که ما تظاهرات را در گسترده‌ترین شکل ممکن و در تمام نقاط کشور انجام دهیم و با تهیه ی فیلم و عکس به بقیه هم اطلاع دهیم.
موضوع دوم این است که در لیبی با وجود ۸۶ کشته‌ای که تا اکنون داده اند، اما مردم لیبی عقب ننشسته اند و سر انجام در میدان بن قاضی، نیروهای امنیتی مجبور شدند عقب نشینی کنند. در بحرین هم با وجود تمام خشونت‌های حکومت، مردم ایستاد گی کردند و موجب شد که پادشاه عقب بنشیند و موافقت کرد تا مذاکرات ملی انجام شود و حتی صحبت از تعویض نخست وزیر مطرح شده است. در اردن، الجزایرو یمن هم مبارزات و اعتراضات ادامه دارد.
موضوع سوم اینکه آقای علی مطهری طی نامه‌ای به آقای جنتی گفته است که باید احمدی نژاد هم محاکمه شود. آقای علی لاریجانی هم بیان کرده است که چرا احمدی نژاد حرفی نمی زند و اضافه کرد که او کسی است که با صحبت‌هایی که در مناظرات انتخاباتی و صحبت‌هایش در ۲۴ خرداد ۸۸ باعث شلوغی‌ها بوده است.
نکته ی چهارم اینکه آقای مهدی طائب، برادر حسین طائب( قاتل معروف سپاه) گفته است که مردم بعد از آقای خامنه ای به کمتر از امام زمانراضی نیستند. احتمالا ایشان زمینه ی امام زمان شدن مجتبی خامنه ای را فراهم می کند.
نکته ی پنجم اینکه وزیر نیروی صحبت از ۲۰۰۰ میلیارد تومان، بدهی وزارت نیرو به پیمانکاران کرده است و مردم تازه با دیدن قبض‌های گاز متوجه شده اند که چه اتفاقی می‌افتد.
نکته ی آخر اینکه خرس طلائی جشنواره ی برلین به اصغر فرهادی داده شده است و تجلیل بزرگی از جعفر پناهی انجام شده است.
اندکی صبر سحر نزدیک است
تا فردا شاد، پیروز، موفق و سر افراز باشید
به امید پیروزی ایران و ایرانی
No comments:
Post a Comment