گروه مادران پارک لاله و مادران صلح کردستان: هشتم مارس روز رهایی زنان است
شبکه های اجتماعی
گروه مادران پارک لاله (مادران عزادار پیشین) با انتشار بیانیه ای روز هشتم مارس را روز رهایی زنان نامیده است.
این گروه در بیانیه خود روز جهانی زن را همچنین «روز همبستگی با مادران داغدار» و روز «همبستگی با زنان شجاع در زندان» دانسته است.
بیانیه مادران پارک لاله که بر روی وب سایت آن نیز منتشر شده است، ضمن اشاره به هم زمانی یک صد سالگی بزرگداشت هشتم مارس ، و پاگرفتن «مبارزات قشرهای متفاوت مردم خاورمیانه علیه دیکتاتوری» ، تئوری سرآمدن عصر انقلاب ها را در قرن بیست و یکم باطل شناخته و خواستار تحقق امید زنان خاورمیانه به «روزهای بهتر و جهانی برابر» شده است.
این بیانیه با تأکید برآن که رهایی زنان تنها به دست خودشان میسر است، به مبارزات امروز زنان در ایران پرداخته که به نوشته این بیانیه «زیر سرکوب شدید و فضای خفقان ...از هیچ چیز نمی هراسند، خیابان ها را به همراه دیگر مردم در می نوردند، اعتراض و مبارزه می کنند ...و در دفاع از حقوق بشر و مخالفت با نقض گسترده آن در ایران و برای برابری شان، در گوشه زندان ها، در بدترین شرایط غیر انسانی، با حکم های ...دادگاه های نمایشی و فرمایشی ، بهترین سال های زندگی خود را سپری می کنند.»
در این بیانیه از زنان زندانی سیاسی و عقیدتی چون زینب جلالیان - بهاره هدايت- عالیه اقدام دوست- مهديه گلرو- عاطفه نبوی- صهبا رضوانی- منيژه نصراللهی- سوسن تبيانيان - فرح واضحان- معصومه ياوری - نازيلا دشتی- زهرا جباری- کفايت ملک محمدی- ريحانه حاج ابراهيم دباغ- عذرالسادات قاضی ميرسعيد- پروين جواد زاده- فاطمه خرم جو- هنگامه شهيدی- مهسا رحمتی- نسرین ستوده – روناک صفارزاده- شبنم مددزاده- نازنین خسروانی- زلیخا موسوی یاد شده و در عین حال بسیاری از زنان زندانی را قربانیان قوانین تبعیض آمیز دانسته که «تاوان ناتوانی و ضعف قانونی، عملی و اندیشگانی حکومت» را می پردازند.
مادران پارک لاله در این بیانیه سپس به وضعیت مادران داغدار ایرانی پرداخته و با اشاره به این که حتی وقتی پای زندانی سیاسی به میان می آید ستم بر زنان مضاعف است، می نویسند: «در سر زمین ما، مادران هر روز داغدار می شوند و حکومت با بی رحمی تمام بر این زنان ستم را دو چندان می کند که غم زمانه خورند یا فراق یار کشند؟»
این بیانیه با یاد آوری از مادران داغدار در ایران، مانند «مادران تمام جانباختگان در دهه شصت ، مادران خاوران، مادرانی چون مادران ندا و سهراب، مادران کشته شدگان قیام های متفاوت سی و دوسال اخیر علیه دیکتاتوری، مادران کرد و ملیت های متفاوت تحت ستم و حتا به تازگی مادران صانع ژاله، امیر حسین تهرانچی، محمد مختاری و حامد نورمحمدی»، می نویسد: «امروز ما مادران و مادربزرگ ها که در سال ۵۷ به خیابان ها آمدیم و تمامی وجود خود و فرزندان مان را برای تحقق آزادی و عدالت و برابری نثار کردیم ولی چیزی جز ظلم و بیداد و فساد و تباهی به دست نیاوردیم، حاضریم با عصا و واکر و ویلچیر به خیابان ها بیاییم و از شرف انسانی و حقوق پایمال شده خود و فرزندان مان حمایت کنیم».
مادران پارک لاله و حامیان آن، به مناسبت روز جهانی زن خواستار همبستگی با همه جنبش های مترقی ایران و خاورمیانه شده و اعلام کرده اند که از مطالبات خود به عنوان بخشی از زنان جامعه، «حتا یک قدم هم عقب نخواهیم نشست». آنان همچنین خواهان داشتن «جهانی آرام و بهتر» برای خود و فرزندان شان شده و «همبستگی و همراهی» خود را «با تمام فرزندان زندانی» خود اعلام کرده اند.
مادران پارک لاله در بیانیه هشتم مارس ۲۰۱۱ ، خواست های خود را چنین اعلام کرده اند: «برابری زنان و مردان در همه اشکال اقتصادی، اجتماعی و حقوقی، لغو کلی حکم اعدام و سنگسار و شکنجه و حذف آن ها از قوانین مجازات، آزادی بی قید شرط تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی اعم از زن و مرد، محاکمه، دادرسی عادلانه در فضای آزاد، و مجازات عاملان و آمران کشتارهای سی و دو سال اخیر در دادگاه های منصفانه».
علاوه بر امضای مادران عزادار ایران (مادران پارک لاله)، نام برخی از گروه های حامی مادران عزادار که در خارج از ایران فعالیت می کنند نیز در پای این بیانیه دیده می شود. مانند: حامیان مادران پارک لاله ایران در اسلو« نروژ»، ایتالیا، دورتموند، فرانکفورت، هامبورگ «آلمان» وین«اتریش»، لندن «انگلستان»، لس آنجلس «کالیفرنیا، آمریکا».
متن کامل بیانیه مادران عزادار، پارک لاله را می توانید در وبسایت آنان نیز مشاهده کنید.
مادران صلح کردستان
گروه مادران صلح کردستان نیز با انتشار بیانیه ای در تاریخ دوازدهم اسفند ۱۳۸۹ به استقبال هفدهم اسفند، روز جهانی زن رفته اند. مادران صلح کردستان دراین بیانیه از همه برنامه های اعتراضی روز جهانی زن «به شیوه ای مادرانه و مسالمت‌جویانه» پشتیبانی کرده و از مردم ایران و بویژه کردستان خواسته اند «در راه اجابت حقوق و خواست های دمکراتیک خود این روز را گرامی و حرمت خون‌های ریخته‌ی دختران و زنان راه آزادی و اشک های مادران داغدیده را نگه دارند».
مادران صلح کردستان در آغاز بیانیه خود ماه مارس را «نامی برای رشادتهای آنانی که خواستند تاریخ را همراه با زنان بنویسند... که برای بدست‌آوردن حقوق دفن و انکارشده‌ای به پا خاستند که با نام‌های مقدس دین، فرهنگ، سیاست، تاریخ، قراردادهای اجتماعی و ... سنگ قبری ابدی را بر این گور نهاده بودند... لولایی برای چرخش نگاه انسان به انسان. ..تجدید پیمان با زنانی که در پس قرن‌ها انقیاد و سلطه‌ی گسترده به مبارزات آزادی خواهانه و حق طلبانه‌ی ملت‌های خاورمیانه پیوستند و ندایی شدند برای فردایی شیرین‌تر و بهتر...» دانسته اند.
آنان در این بیانیه با اشاره به وضعیت امروز خاورمیانه آن را به «تب و تاب زایشی» تشبیه کرده اند که با همه سختی ها و دردها به نوشته آنان: «فرزند سربلند دمکراسی را به‌بار دارد».
مادران صلح کردستان در این بیانیه بر خودداری از انتقام جویی از گذشته و داشتن دیدی وسیع تأکید کرده و خواستار «به چالش کشیدن فرهنگ اطاعت در پایین ترین «خانواده» و بالاترین «حکومت» نقطه ی هرمِ ساختار اجتماعی» شده اند.
No comments:
Post a Comment