تحلیل یک روزنامه کانادایی در مورد جنبش سبز ایران
عکس از: voa
شبکه های اجتماعی
روزنامه کانادایی تورنتو استار در مقاله ای در مورد ناآرامی های منطقه شمال آفریقا و خاورمیانه می نویسد گرچه بیداری جهان عرب در سال ۲۰۱۱ با ابتکار ایرانیان و «انقلاب توئیتری» ایران در سال ۲۰۰۹ آغاز شد، اما با وجود ادامه اعتراض های مردمی علیه حکومت، سرکوب بی رحمانه و اعمال خشونت نیروهای دولتی ایران علیه معترضان، پرسش توانایی معترضان ایرانی در سرنگونی روحانیون حاکم بر کشور را مطرح می کند.
هارون صدیقی، نویسنده سرشناس روزنامه تورنتو استار می نویسد چشم انداز استقرار دموکراسی در بلند مدت در ایران بسیار قوی تر از هر نقطه دیگر این منطقه است، اما جنبش سبز در برهه کنونی با چالش های جدی و دشواری روبرو است.
وی می افزاید برخلاف ساختارهای مصنوعی تونس، لیبی، بحرین، اردن و عراق که مستعمره ها در شن و ماسه بنا کرده اند و با وجودی که قد مت مصر به دوران عهد عتیق باز می گردد، اما حاکمان امروزی و مدرن آن همچون بسیاری از کشورهای جهان عرب دست نشانده کشورهای خارجی هستند، ایران که مردم که آن به زبان فارسی صحبت می کنند، یک تمدن برجسته و تاریخی است.
نویسنده مقاله خاطرنشان می کند آنچه که در ایران به وقوع می پیوندد، یک پدیده بومی و داخلی است و ( دخالت ) نیروهای خارجی تاثیر بسیار اندکی بر آن دارد، به ویژه ایالات متحده که ایران نه تنها کمک خارجی از آن دریافت نمی کند، بلکه به گردشگری اتباع غربی نیز وابسته نیست.
تورنتو استار می نویسد آنچه که امروز توده های مردم عرب در حال به دست آوردن آن هستند، دستاورد سی سال پیش ایرانیان است و این به آن معنا نیست که شورش های ملت های عرب نیز به یک حکومت استبدادی مذهبی و آخوندی منتهی خواهند شد.
نویسنده این روزنامه کانادایی تاکید می کنند جنبش مردم ایران همچون جنبش های مردمی عرب، عاری از خشونت است که رگه های مذهب در آن ها مشاهده می شود، اما این جنبش برخلاف شورش های ملت عرب، پیشینه تاریخی و رهبری و ریشه عمیقی در جامعه مدنی ایران دارد که از همه جنبش های منطقه قدرتمند تر است و رهبری گفتمان آن در اختیار نویسندگان، فیلمسازان، دین شناسانی است که چهره هایی بسیار باسواد و پیچیده هستند و شعارهای آن ها از تاریخ سیاسی و مذهبی الهام گرفته است و این جنبش جنبه فمینسیتی بسیار قوی نیز دارد که پویاترین و هوشمندانه ترین تارنماها و وبلاگ های آن نگارش ها و قرائت های مردسالارانه از متون مذهبی و قوانین اسلامی یک قرن پیش را به چالش می کشند.
آقای صدیقی می نویسد اما این چنبش با یک دشمن بسیار پیچیده و ثابت قدم روبرو است و حکومت ملاهای ایران حتی از حکومت های استبدادی معمر قذافی و حسنی مبارک بی رحم تر است.
نویسنده تورنتو استار به لایه های متعدد روحانی و مذهبی حاکمیت ایران، کنترل آیت الله خامنه ای، رهبر ایران بر شورای نگهبان و فعالیت های این شورا و نیز دستورات وی به قوه قضاییه ایران برای سرکوب و اعدام شهروندان کشور اشاره می کند و می افزاید با وجود قدرت بی کران رهبر، وی همچون قذافی و زین العابدین علی، حاکم مطلق کشور نیست، برخلاف مبارک ثروت شخصی چندانی ندارد و بلکه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ساختار امنیتی اطلاعاتی و بسیج هم اکنون ثروت و قدرت کشور را در چنگال خود گرفته اند.
تورنتو استار در ادامه این یادداشت تحلیلی طولانی می نویسد با این وجود رژیم جمهوری اسلامی کنترل کشور و یا بخش هایی از آن را از کف داده است اما برخلاف مصر و تونس و لیبی، هنوز هیچ نظامی دست به شورش نزده و یا به خیل ناراضیان ضد حکومتی نپیوسته است.
هارون صدیقی در ادامه می نویسد: «کشورهای خارجی به هنگام مشاهده این حماسه بومی و درگیری داخلی به یاد داشته باشند که اگر مردم ایرن ناچار شوند بین رئیس جمهوری آمریکا و رئیس جمهوری خود یکی را برگزینند، دولتمرد خود را انتخاب می کنند و به نظر می رسد باراک اوباما این واقعیت را درک کرده است و برای انزوای سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی، تحریم هایی را علیه ایران اعمال کرده است.»
تورنتواستار در پایان به نقل از دکتر پیام اخوان، استاد حقوق بین الملل دانشگاه مگ گیل مونترال می نویسد: «حکومت ایران که بسیار سرخورده و درمانده شده است، به خشونت بیشتر متوسل می شود و بهره گیری وسواس گونه جمهوری اسلامی از زور و رژه های نظامی و سرکوب و تخریب نسل جوان کشور فقط و فقط نشانه ضعف و ناچاری است، در نهایت اراده مردم پیروز خواهد شد اما پرسش اصلی این است که این پیروزی به چه بهایی به دست خواهد آمد؟»
No comments:
Post a Comment